Anasayfa
kimileri sesi kısıldı dedi kimileri sesi çıkmaz dedi sene 2002 geldi KOLERA delirdi alın buyrun size RAP!
tuhaf etimizi yedi bundan 100 yıl kadar önce dua niyetini okudum rap boyunca boylu boyunca söyledim size kırıldığım yerde yapıştırmaya kalkmayın bni onuruma insanın hayvan sandığıdı gece yüzü ve melankole görkemimden söz edin kötülüğün içinden çocukluğum çıkmıştı parmakla gösterin kaçamak bir yaşamak mı ...ya kalmış bir yaşamak mı? kapısının kapısını açsın artık gidinde anneme söleyin bir peygamber gibi kendime iniyorum artık
ben erilmez bu kuyuya çekilip yukarıya sıkın gerin asılı kalıyım ilmeğin ucunda sallayım salıncaktan inmek istemeyen bir filozof çocuk gibi mesela 100 tane ankineton mesela 100 tane fantazi
teskin etmeyecekti ya sonbahar beni ne seni nede beni çünkü eylülü biraz eksikti yağmurlarım gecikti X2
İçimi boşaltıp götüren karanlığa cesetlerle süslü bayrak kasabasına giren soğuk namlulu haydutların uygun masumiyethanesi artık büyü ve rahat bırak beni inanın doğru bazı hayvanlı ruhların olduğu heryanımı sarmalayan müebbet bir boşluk oluştu
Çözemediğim bir aralık daima soğuk ve biçimsiz yitik ayrı bırakılmış üstelik her birine temize çekilmiş birer yeni bir başlangıç.
Yeryüzüyle ve gökyüzü arasında bu avuçiçi kadar tabutta nereye götürülüyoruz artık dışlanma profösörü bir yaratıksın sen övünüyoruz düşlerimin yıkıldığı gece bütün resimleri yeniden yapıştırmayı denedim her resimde hep bir parça eksik çıktı.Şeytan çoraplarını tekrar yıkayıp sessizliği koruyan korkuluğa astı günahının hiçbir gün adını çıkaramadı İzmir kordonuyla boğdu kendini mahkemede burcunu yetim burcu olarak değiştirse evet teskin etmeyecekti o sonbahar beni çünkü eylülü biraz eksikti yağmurlarım gecikti birşeyler eksikti.
Teskin etmeyecekti ya sonbahar beni ne seni nede beni çünkü eylülü biraz eksikti yağmurlarım gecikti X2
Sene 2002 hiçbişey değişmedi aslında çok şey değişti ama ben aynıyım...
tuhaf etimizi yedi bundan 100 yıl kadar önce dua niyetini okudum rap boyunca boylu boyunca söyledim size kırıldığım yerde yapıştırmaya kalkmayın bni onuruma insanın hayvan sandığıdı gece yüzü ve melankole görkemimden söz edin kötülüğün içinden çocukluğum çıkmıştı parmakla gösterin kaçamak bir yaşamak mı ...ya kalmış bir yaşamak mı? kapısının kapısını açsın artık gidinde anneme söleyin bir peygamber gibi kendime iniyorum artık
ben erilmez bu kuyuya çekilip yukarıya sıkın gerin asılı kalıyım ilmeğin ucunda sallayım salıncaktan inmek istemeyen bir filozof çocuk gibi mesela 100 tane ankineton mesela 100 tane fantazi
teskin etmeyecekti ya sonbahar beni ne seni nede beni çünkü eylülü biraz eksikti yağmurlarım gecikti X2
İçimi boşaltıp götüren karanlığa cesetlerle süslü bayrak kasabasına giren soğuk namlulu haydutların uygun masumiyethanesi artık büyü ve rahat bırak beni inanın doğru bazı hayvanlı ruhların olduğu heryanımı sarmalayan müebbet bir boşluk oluştu
Çözemediğim bir aralık daima soğuk ve biçimsiz yitik ayrı bırakılmış üstelik her birine temize çekilmiş birer yeni bir başlangıç.
Yeryüzüyle ve gökyüzü arasında bu avuçiçi kadar tabutta nereye götürülüyoruz artık dışlanma profösörü bir yaratıksın sen övünüyoruz düşlerimin yıkıldığı gece bütün resimleri yeniden yapıştırmayı denedim her resimde hep bir parça eksik çıktı.Şeytan çoraplarını tekrar yıkayıp sessizliği koruyan korkuluğa astı günahının hiçbir gün adını çıkaramadı İzmir kordonuyla boğdu kendini mahkemede burcunu yetim burcu olarak değiştirse evet teskin etmeyecekti o sonbahar beni çünkü eylülü biraz eksikti yağmurlarım gecikti birşeyler eksikti.
Teskin etmeyecekti ya sonbahar beni ne seni nede beni çünkü eylülü biraz eksikti yağmurlarım gecikti X2
Sene 2002 hiçbişey değişmedi aslında çok şey değişti ama ben aynıyım...
